2 miejsce w księgarni Bearbook.pl

W "Replice" od jakiegoś czasu ukazuje się ranking Bearbook.pl, w najnowszym rankingu ART PRIDE znalazł się na drugim miejscu sprzedaży! Polecamy oczywiście zakupy w tej, jedynej w Polsce, gejowskiej księgarni.

Read more

Recenzja w "Replice"


Kolejna recenzja ART PRIDE, tym razem w wydawanej przez KPH, "Replice". Maciej Kucharski pisze: Lista nazwisk jest potężna, a wizualna strona książki niezwykle smakowita. Nie wiadomo, czym rozkoszować się napierw: "Pełnią genitalnego splendoru" w wykonaniu Krzysztofa Junga? Wysmakowanymi portretami Macieja Osiki? Olejami Adama Adacha?.
Read more

"Art Pride" na portalu Homiki.pl

Read more

"Art Pride" na okładce Repliki


A dokładniej dzieło nr 137 z albumu, Maciej Osika, Autoportret, 2000-2006, cykl fotografii.

-------

ART PRIDE on cover of "Replika". Exactly - picture number 137 from the album, Maciej Osika, Self-Portrait, 2000-2006, photo series.
Read more

Metro: "Dumna sztuka gejowska"

Paweł Leszkowicz nie tylko z dumą pokazuje polską sztukę gejowską, lecz jednocześnie wpisuje ją w kontekst demokratycznej walki o równe prawa dla mniejszości seksualnych. Zdecydowanie opowiada się za zaangażowaniem sztuki, która w naszym wciąż niezbyt tolerancyjnym wobec odmienności i mniejszości kraju ma szansę nie tylko pełnić funkcję dekoracyjną, lecz może także zmieniać nas jako społeczeństwo. Krytykuje konformistyczną postawę, jaką przyjął na przykład Igor Mitoraj. Ten światowej sławy polski rzeźbiarz po latach emigracji w 2003 roku powrócił do kraju. Neoklasyczne rzeźby aktów męskich, które możemy oglądać w Mediolanie, Paryżu, Londynie, stanęły również w Krakowie i Warszawie. W tym samym czasie zdjęcia Karoliny Breguły z cyklu "Niech nas zobaczą", przedstawiające pary homoseksualne, były bojkotowane i usuwane z przestrzeni publicznej. Właśnie tam, gdzie triumfowały gigantyczne akty Mitoraja. Leszkowicz pokazuje ten paradoks, krytykuje Mitoraja, który homoseksualny aspekt swojej twórczości po prostu przemilczał, i opowiada się za sztuką zaangażowaną. Taką, która "może zmienić świat i przynieść ludziom wolność i szczęście". I jak sam zauważa, taka postawa wpisuje album "Art Pride" w tradycję awangardowej utopii. Utopii, bo jak na razie słowo gej wciąż nie brzmi w Polsce zbyt dumnie.

Całość tutaj
Read more

Rafalala


Rafalala, 2009, fot. Anna Wiśniewska.
Rafalala, 2009, photo by Anna Wiśniewska.



Wśród takich charyzmatycznych performerek/performerów w polskiej kulturze współczesnej szczególną rolę odgrywa transgenderowa Rafalala, idąca w ślady Rysi, która od kilku lat działa we współczesnej przestrzeni publicznej i medialnej Warszawy. Jest ona autorką filmu I Bóg stworzył transwestytę (2008) oraz sławnego performansu wyborczego z 2007 roku. Rafalala próbowała w świetle polskich i niemieckich kamer telewizyjnych oddać głos w wyborach parlamentarnych. W jednym z warszawskich punktów wyborczych nie została jednak dopuszczona do głosowania, ze względu na „kobiece przebranie” odpowiadające jej podwójnej tożsamości. Dotknęła w ten sposób absolutnych szczytów politycznego i płciowego performansu w Polsce. Akcja ta w sposób metaforyczny ukazała dyskryminację osób transgenderowych w systemie prawnym. W podobny sposób łącząc rozrywkę i politykę film I Bóg stworzył transwestytę, wypełniony jest performerskimi perełkami autorki, ale również ma w sobie poważny edukacyjny przekaz dotyczący warunków życia osób transgenderowych i ich sytuacji w kraju. Dzięki swej osobowości Rafalala łączy progresywny komunikat z humorem, słodyczą i seksapilem. To jakby kumulacja cech, których wciąż mało w dość kostycznym i normatywnym świecie sztuki. A z drugiej strony szansa na nowy wymiar maskarady płci, który przekracza wyłącznie klubową rozrywkę lub hermetyczny artystyczny eksperyment.

fragmenty tekstu z książki ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska Pawła Leszkowicza, tłumaczenie: Marcin Łakomski.

---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Charismatic performers in Polish culture include in particular the transgender Rafalala, who follows in the footsteps of Rysia and has in the recent years been active in the Warsaw public space and the media. Rafalala created the video I Bóg stworzył transwestytę (And God Created Transvestite, 2008). In her notorious election performance of 2007, Rafalala tried to cast a ballot in parliamentary elections in front of Polish and German TV cameras. At a polling station in Warsaw, she was not allowed to vote because of her “female dress” which matched her double identity. This moment represents an apex of political and gender performance in Poland. Metaphorically, the performance exposed the discrimination of transgendered people in the legal system. In a similar vein, the video I Bóg stworzył transwestytę combines entertainment with politics: it is filled with Rafalala’s invaluable performances but carries a serious educational message about the living conditions of transgendered people and their status in Poland. Through her personality, Rafalala complements a progressive message with humour, sweetness and sex-appeal in a combination which is unique in the caustic and normative world of art. She adds a new dimension to the masquerade of gender, going beyond club entertainment and hermetic artistic experiment.

text excerpt from ART PRIDE. Gay Art from Poland. Polska sztuka gejowska by Paweł Leszkowicz,
translation: Marcin Łakomski.




Read more
 

copyright for this website © 2010 by abiekt.pl | design by insight